Zabawiano się raz grą, kto odnajdzie słówko z "ą"; Jaś napisał słówek rząd, a więc: mąka, łąka, prąd. kąt, sąsiadka, bąk, bąbelek. Nie dał się zawstydzić Felek. Tak napisał: Mądry zając przed pogonią uciekając krążył, krążył pod Dąbrową, w głąb jej umknął z całą głową... Staś powiedział: — A ja chcę znaleźć słówka z samym "ę". Więc w zeszycie pisać będę: Bęc, bęc, bęc, bęc bębni bęben. Co to będzie, co to będzie, gdy się zlęknie gęś na grzędzie? Gęś przy siądzie grzędę tę będzie gęgać gę, gę, gę. Udały się rymy gęsie, Klasa się ze śmiechu trzęsie. 9 maja 2016 r. Ewa Pisownia rz i ż Rz piszemy, gdy w wyrazach wymienia się na r, np.: rowerzysta - rower, na komputerze - komputer, dworzec - dworca. Rz piszemy w zakończeniach wyrazów: arz erz mierz mistrz np.: bramkarz, pisarz, harcerz, rycerz, ciśnieniomierz, Sandomierz, burmistrz, zegarmistrz. Rz piszemy po spółgłoskach: b, p, d, t, g, k, ch, j, w, np.: brzeg, brzoza, przebój, sprzedawca, drzewo, modrzew, trzeba, patrzeć, grzyb, pielgrzym, chrzan, chrząszcz, spojrzeć, ujrzeć, wrzesień, wrzeciono. Wyjątki: wyrazy: bukszpan, gżegżółka, kształt, kszyk (nazwa ptaka), piegża (nazwa ptaka), pszczoła, Pszczyna, pszenica, pszenżyto, w przymiotnikach zakończonych na: - szy, - ejszy, np.: lepszy, nowszy, najlepszy, najnowszy, ładniejszy, mocniejszy, najładniejszy, najmocniejszy. Ż piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: g, dz, h, z, ź, s np.: książka - księga, wstążka - wstęga, mosiężny - mosiądz, pieniążek - pieniądz, drużyna - druh, watażka - wataha, każę (coś zrobić) - kazać, mażę (po czymś) - mazać, przerażenie - przerazić, zamrażać - mroźny, mróz, bliżej - blisko, niżej - nisko. Ż piszemy po literach: l, ł, r, n, np.: lżej, ulżyć, małże, małżeństwo, rżysko, rżenie, rewanż, oranżada. Rymowanki ortograficzne Słońce się za chmury skryło i się w końcu zachmurzyło. Krasnoludki się w lesie pochowały i tylko głowy zza drzew wychylały. Marzena marzy może pojadę nad morze, a może ryby złowię w jeziorze, może kraj wzdłuż i wszerz przemierzę, albo może zaśpiewam w operze. Krótka rózga, kłótnia, córka Zbój, powrósło, ogół, skórka. Włókno, włóczka, wróżby różne, Żółw tchórzliwy, wróbel - próżniak. Oprócz czółna - żółtko, wiórek, Wójt, równina, chór przepiórek. Próchno, próba, późno, włóka? Zapamiętaj, łatwa sztuka! Wróżka wróży: Czy mróz duży, Czy śnieg prószy, Czy zmarzną uszy! Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego. Samo "h" Kłopotliwe samo "h" Dość szczególną skłonność ma: Lubi "hałaśliwe" słowa: Huk, harmider, hałasować. Pisząc "historyjka błaha", Nigdy, Haniu, się nie wahaj! Przez "h" pisz, pamiętaj o tym, "hałaśliwy wrzask hołoty". Huśtać lubisz się? Wiedz o tym, że "h" ma Hak, huśtawka oraz hamak. Nie trać humoru! Co to za harmider? Ten huk, ten hałas? To wróg czyha na nasz honor! Wkładaj hełm! Bierz halabardę! Hańba wrogom! Dalej, dalej, jak huragan! Wszyscy szturmem! Hura! Hura! Hej! Hop! - Uciekła ohydna horda! Ocalony honor hufca? - Nie ma jak dobry humor przy herbacie! Nie wierzy Jerzy, że tam, gdzie wieże, leżą trzy jeże. Ksiądz Jerzy nie wierzy, że w Iłży na wieży jest gniazdo nietoperzy. Ewa ''Słowa i słufka" Dziś po dyktandzie w szkole Wrócił Jerzyk, do domu markotny. Ziewał, ziewał — i zdrzemnął się przy stole, Bo i dzień był jakiś senny i słotny. I przyszły do Jerzyka trzy słówka: "Brzózka", "Jabłko" i "Główka" I powiedziały: - Jestem Brzózka, nie "bżuska". - Jestem Jabłko, nie "japko". - Jestem Główka, nie "głufka". Jak można tak znieważać urodę naszą i ród ? Trzeba się uczyć! Uważać! Na pewno opłaci się trud. Nie pomogą tu żadne wykręty, wymówki. I rzuciły mu na stół swoje wizytówki, Żeby wiedział, z kim ma do czynienia, I wyzbył się takich zwyczajów prostackich: Jabłko z Jabłońskich, Brzózka z Brzozowskich, Główka z Głowackich. — A gdy i nadal będziesz sadził błąd po błędzie, To zrobimy z Jerzego — Jeżego, Złego jeża kolczastego; I co? Przyjemnie ci będzie? Wystąpiły na Jerzyka siódme poty! Obudził się — i do roboty! Ewa klasa6cWierszyki, które ułatwiają zapamiętanie pisowni wielkich i małych liter: WIELKĄ LITERĄ zawsze się pisze: nazwy urzędów, władz, stowarzyszeń oraz imiona wszelakich istot: Sejm Polski, Jowisz, Azor, Mefisto. Nazwy mieszkańców ziem, części świata: Marsjanin, Polak, Ślązak, Azjata, geograficzne nazwy, więc: Ural, Bałtyk, Lubelskie, Barania Góra. Nazwy miast, ulic, dzielnic: Ochota, plac Zbawiciela, ulica Złota, nazwy odznaczeń oraz medali, świąt, wszelkich zlotów i festiwali. Wreszcie - w tytułach ustaw, dzieł, wierszy dużą literę wstaw w wyraz pierwszy. Pisz: Konstytucja 3 maja, Zew krwi, Hołd pruski, Ostatni zajazd. Śmiało pisz LITERKI MAŁE w słowach: ferie, średniowiecze, maj, karnawał, poniedziałek - bo to określenie czasu, człecze. Mała lubi też literka nazwy członków zrzeszeń, wyznań jak: dąbrowszczak, konfederat, jezuita. Łatwe, przyznasz? A że głodni poznaniacy raz litery duże zjedli, maleńkimi pisz, mój Pankracy, nazwy mieszkańców miast i osiedli: województwo białostockie, powiat łódzki - nie kraina, administracyjny okręg małą literką zaczynaj. Także zdarzenia dziejowe, Przykład: wojna polsko-szwedzka, Powstanie listopadowe... Ale dość! Nie męczmy dziecka. Bartłomiej Ślesiński Zasady pisowni wyrazów z "ą", "ę", "em", "en", "om" i "on" Litery ą, ę piszemy głównie w wyrazach rodzimych, np.: dąb, ząb, ręka. Podobną pisownię stosujemy w wyrazach zapożyczonych, jeśli zostały one mocno przyswojone przez język polski, np.: ląd, kolęda, pędzel. Przed f, w, s, z, ś, ź, sz, ż, ch piszemy, zgodnie z wymową, ą i ę. Np.: gęś, wąsy, brązowy. Niezgodnie z wymową piszemy ą i ę przed p, b, t, d, k, g, c, dz, cz, dź, ć, dź. Np.: kąpać, tęcza, kępa. Podobnie pisze się przed ł, l w zakończeniu form czasu przeszłego, np.: wziął. Również niezgodnie z wymową piszemy ę w takich formach: imię, cielę, się, cię, matkę, babkę, idę, jadę. Grupy: om, em, on, en piszemy w wyrazach zapożyczonych, jeszcze niezupełnie przyswojonych. Zgodnie z wymową pisze się om, em przed p, b, np.: bomba, plomba. Tę samą ortografię stosuje się przed t, d, c, cz, k, g, np.: konto, koncert, renta, Kongo. NIEZGODNIE Z WYMOWĄ piszemy om, em, on, en przed f, w, s, z, sz, ch, np.: komfort, benzyna, sensacja. W wyrazach rodzimych on, en piszemy przed przyrostkami -ka, -ko, np.: okienko, słonko. Końcówka ą występuje w bierniku i narzędniku liczby pojedynczej przymiotników, imiesłowów, liczebników i zaimków rodzaju żeńskiego oraz w narzędniku liczby pojedynczej rzeczowników rodzaju żeńskiego, np.: nową, starą, piłką, książką. Wyjątki od powyższej reguły: Biernik zaimka ta kończy się na ę, np.: tę rękę, a nie "tą rękę" (Unikajcie tego pospolitego błędu językowego!). Biernik rzeczownika pani kończy się na ą. Czyli - widziałem panią. Końcówka - om jest charakterystyczna dla celownika liczby mnogiej wszystkich rzeczowników: książkom, ludziom, meblom, zadaniom. Maksymilian Zbliża się koniec roku szkolnego 2014/2015, a wraz z nim kończy się nasza przygoda z blogiem. Chcielibyśmy podsumować naszą pracę z ortografią. "+"-Nauczyliśmy się współpracować ze sobą ,Poznaliśmy wiele przydatnych słówek przypomnieliśmy zasady się pisać wierszyki,dyktanda oraz układać i rozwiązywać rebusy. "-"- Największy problem sprawiają nam same zasady zdarza się, że nie potrafimy postawić w odpowiednie miejsce znaku interpunkcyjnego. ">"-Z pomocą naszych kolegów i koleżanek możemy się nauczyć zasad. Z innych zakładek możemy dowiedzieć się wiele zasad. Czytając książki możemy się dowiedzieć dużo nowych słów i związków frazeologicznych. Kacper, Bartosz R, Bartłomiej Ś, Maks trzy bardzo fajne i ciekawe wierszyki Temu, kto zbyt późno wstaje, dzień za krótki sie wydaje, więc gdy latem zaśpi budzik, chór jaskółek budzi ludzi. Król nad źródłem jadł ogórki, lecz nie obrał ich ze skórki, krzyczą więc na króla córki, strasząc sójki i wiewiórki. Wróżka równo macha różdżką, bo jest bardzo zgodną wróżką, która czuje się wspaniale, kiedy kłótni nie ma wcale Maksymilian Nagórski Znalazłem różne i fajne wierszyki które pomagają w ortografii. Otrzymuje dwóje. Problemy z "h" wyjaśni wiersz: Dość szczególną skłonność ma; Lubi hałaśliwe słowa: Huk, harmider, hałasować, Heca, hurmem, hej, hop, hura, Hola, horda, hejnał, hulać, Hasać, halo, hop, wataha.. W tych wypadkach się nie wahaj! Bartłomiej Ślesiński Dużą popularnością i zainteresowaniem w szkole cieszą się zrobione przez nas plakaty o to kilka z nich W internecie znalazłem wierszyk który pomaga w zapamiętaniu niektórych ciężkich wyrazów. Mucha i plucha Siadła mucha na poduchach zawierucha dziś i plucha – Nie masz w domu swym kożucha? albo chociaż pół fartucha? nawet wtedy, gdy jest plucha. Wygrzebałam się spod poduch i przyniosłam musze kożuch – tyci kożuch, dla malucha, bo niewielka przecież mucha. uśmiech ma na buzi mucha, bo niegroźna już jest plucha i udawać może zucha. Bartosz G. Wcześniej napisałem że poprawię i ułorze z niektórymi wierszyk oto on. Bartosz Rurkowski Dziś po dyktandzie w szkole Wrócił Jerzyk, do domu markotny. Ziewał, ziewał — i zdrzemnął się przy stole, Bo i dzień był jakiś senny i słotny. I przyszły do Jerzyka trzy słówka: "Brzózka", "Jabłko" i "Główka" I powiedziały: - Jestem Brzózka, nie "bżuska". - Jestem Jabłko, nie "japko". - Jestem Główka, nie "głufka". Jak można tak znieważać urodę naszą i ród ? Trzeba się uczyć! Uważać! Na pewno opłaci się trud. Nie pomogą tu żadne wykręty, wymówki. I rzuciły mu na stół swoje wizytówki, Żeby wiedział, z kim ma do czynienia, I wyzbył się takich zwyczajów prostackich: Jabłko z Jabłońskich, Brzózka z Brzozowskich, Główka z Głowackich. — A gdy i nadal będziesz sadził błąd po błędzie, To zrobimy z Jerzego — Jeżego, Złego jeża kolczastego; I co? Przyjemnie ci będzie? Wystąpiły na Jerzyka siódme poty! Obudził się — i do roboty! Dzisiaj robiliśmy dyktando i zrobiłem sześć błędów. Bartłomiej Dziś na lekcji pisaliśmy dyktando zrobiłem dwa błędy ortograficzne i kilka interpunkcyjnych niestety nie wstawię zdjęcia ponieważ telefon mi się rozładował za to mam dla was wierszyk z rz i ż wierszyk wziąłem ze strony Wiersze Wycieczki i wspomnienia Ostróżka i warzywnik Rośnie ostróżka wśród krzepkich warzyw, o towarzystwie żonkila marzy. Jakże przyziemny pejzaż z pietruszką i z grubą dynią, tą obżartuszką. Myślą żarłoczki wciąż o swych brzuszkach – żali się szczerze panna ostróżka. Żadnej poezji nie ma w jarzynie, chciałabym pierzchnąć tam, gdzie żonkile, w łodyżki wrzosu, skrzypu, zarzyczki, marzanki, róży, białej śnieżyczki. Maksymilian Nagórski Gąski Gąski idąc grząską dróżką, stawiają nóżkę, za nóżką. Tworzą wstążki wąskiej nić, gdy gęsiego idą pić. Nagle zląkł się gęsi ród, tuż przy kępie u drzew stóp. Coś w brązowo żółte cętki, niby pręt, lecz dziwnie giętki. To wąż snując się, tu zmierza, serce ich, jak dzwon uderza. Prędzej, prędzej uciekajmy. Nie! Nie! Proszę porozmawiajmy. Ciągle słyszę wstrętny, omijają, przepędzają, odpychają, wyśmiewają. A ja chcę, mieć przyjaciela, serce moje ból rozdziera. Jednak wszyscy, tu na lądzie, błędnie sądzą po wyglądzie. Już nie-błędów każdy robi wiele. Proszę- zostań naszym przyjacielem. Gę, Gę, Gę... Kacper Mróz Dzisiaj na lekcji napisaliśmy dyktando. Niestety, popełniłem dużo błędów. Niedługo poprawie je i wstawię z niektórymi wierszyk. Bartosz Rurkowski Dziś stworzyłem tekst z lukami bo mi pani kazała. Ciekawe czy uda się wam rozwiązać. Dziś znalazłem fajny wierszyk z ż. Żółty żar, rażący z nieba, jak żelazo rozpalone, niczym żarówek tysiącem, promieniami razi słońce. Żeby życia nie narażać, żwawo wszyscy w las ruszają i palącą żarem łąkę, wnet za sobą zostawiają. Już minęli pole żyta, las żołędny tuż, tuż, tuż, lecz na skraju tego lasu, drapieżników stoi stróż. Na życzenie wręcz żądanie, żadna noga tu nie stanie. Czy to żart-wokół żar, żniwa, każdy w cieniu się ukrywa. Jeż spogląda - żuraw, żuczek, żółw jest z wężem może z żmiją. Żal odchodzić- świeżość w koło. Nie! Ja zostać tutaj muszę. Lecz ten strażnik- kolec róży, nic dobrego to nie wróży. Wiem! Z żurawiem, żuczkiem, wężem problem zaraz nasz rozwiążę. I po krótkiej już naradzie pokonali leśne straże. Pożyteczna jest to siła, co zwyciężyć zło pozwala. Kiedy łączy i w dążeniach ku lepszemu iść pozwala. Bartek Ślesiński r. Na lekcji pisaliśmy kilka błędów,z tą zasadą napisałem wierszyk. Śmiało pisz literki małe w słowach: ferie,średniowiecze,maj,karnawał,poniedziałek- określenie czasu,człecze! Mała lubi też litera nazwy członków zrzeszeń,wyznań jak:dąbrowszczak,konfederat,jezuita. Łatwe przyznasz? A że głodni podzamczanie raz litery wielkie zjedli, maleńkimi pisz,mój panie, nazwy mieszkańców osiedli. Także zdarzenia dziejowe, przykład:wojna polsko-szwedzka, powstanie listopadowe... Ale dość!Nie męczmy dziecka. Bartosz G. r. Zapamiętaj! Zawsze tu, pisz otwarte, zwykłe u! W słowach skuwka i zasuwka, gdyż wyjątkiem są te słówka... W cząstkach unka, un i unek - opiekunka, zdun, pakunek... Pisz je także w cząstce ulec, bo budulec i hamulec... W ulu, w dwu, gdy u litera wyraz kończy lub otwiera... Wreszcie niech nikt nie kreskuje w czasownikach cząstki uje... W środę byliśmy u Kacpra i znaleźliśmy jeden fajny wierszyk. W takich wyrazach jak drzewo, wrzątek, brzask, krzyk, drzazga, prztyczek, Grzesiu oraz trzask, ponieważ "rzet" po spółgłosce stoi, to zawsze tam będzie er zet mili moi. Pamiętajcie o tym - taka moja rada: er zet po spółgłoskach to ważna zasada. Ostatnio na lekcji nazwę swojej szkoły napisałem z małej litery. Pani wytłumaczyła mi, że gdy myślimy o poziomie szkoły to piszemy z małej litery a gdy o nazwie to z dużej. Kacper Mróz Ortografia Gdy ci smutno, gdy ci źle z ortografią pobaw skuwki i zasuwki nie przechytrzą twojej gżegżółka czy pustułka nie połamią ci Kacper mówię wam ortografia nie jest źle. Kacper Mróz wielką literą piszemyWielką literą zawsze się pisze: Nazwy urzędów, władz, stowarzyszeń oraz imiona wszelakich istot: Sejm Polski, Jowisz, Azor, Mefisto. Nazwy mieszkańców ziem, części świata: Marsjanin, Polak, Ślązak, Azjata. Geograficzne nazwy, więc: Ural, Bałtyk, Lubelskie, Barania Góra. Nazwy miast, ulic, dzielnic: Ochota, Plac Zbawiciela, ulica Złota. Nazwy odznaczeń oraz medali, Świąt, wszelkich zlotów i festiwali. Wreszcie - w tytułach ustaw, dzieł, wierszy Wielką literę wstaw w wyraz pierwszy. Pisz: Konstytucja 3 maja, Zew krwi, Hołd pruski, Ostatni zajazd Kacper Mróz