STARY TESTAMENT Ksi臋ga Izajasza Tylko B贸g panuje nad przysz艂o艣ci膮 48 1 S艂uchajcie tego, domie Jakuba, kt贸rzy nosicie imi臋 Izraela i kt贸rzy pochodzicie 1 z nasienia Judy. Wy, kt贸rzy przysi臋gacie na imi臋 Pana i wys艂awiacie Boga Izraela, lecz bez szczero艣ci i bez rzetelno艣ci 1. 2 Bo bierzecie imi臋 od Miasta 艢wi臋tego i opieracie si臋 na Bogu Izraela,

I tak otrzyma艂 imi臋 Izrael. 11 Po czym B贸g rzek艂 do niego: 芦Ja jestem B贸g wszechmocny. B膮d藕 p艂odny i rozmna偶aj si臋. Niechaj powstanie z ciebie nar贸d i wiele narod贸w, i niechaj kr贸lowie zrodz膮 si臋 z ciebie. 12 Kraj, kt贸ry da艂em Abrahamowi i Izaakowi, daj臋 tobie; i twemu przysz艂emu potomstwu dam ten kraj禄. Jaka by艂a religia w staro偶ytnym Izraelu? Wcze艣niej wspomnieli艣my, 偶e staro偶ytni Hebrajczycy wyznawali wiar臋 w jednego boga. Praktykowan膮 przez nich religi膮 by艂 judaizm, kt贸ry ukszta艂towa艂 si臋 ok. 2000 r. p.n.e. W doktrynie tej wiary, stw贸rc膮 艣wiata i 偶ycia jest Jahwe. W Starym Testamencie zasada ta wyra偶a si臋 w kilkakrotnie powt贸rzonym nakazie, skierowanym do Izraela: B膮d藕cie 艣wi臋ci, bo ja jestem 艣wi臋ty, Jahwe B贸g wasz (Kp艂 19,2; por. 11,44n; 20,7; Wj 22,30). Ta zasada jest zacytowana w Nowym Testamencie w 1 P 1,16, przy czym wydaje si臋, i偶 autor listu zastosowa艂 j膮 raczej do Chrystusa ni偶 do
Pierwszy autor, prawdopodobnie sam prorok Izajasz, s艂yszy w wizji s艂owa Boga, kt贸ry jest rozczarowany i zagniewany, poniewa偶 nar贸d Izraela nie rozpoznaje Go ani nie rozumie. 鈥濨iada ci, wyst臋pny narodzie, ludu prze偶arty grzechami, plemi臋 zepsute, synowie nieprawo艣ci!
18 1 Kap艂ani-lewici, ca艂e pokolenie Lewiego, nie b臋dzie mia艂o dzia艂u ani dziedzictwa w Izraelu. 呕ywi膰 si臋 b臋d膮 z ofiar spalanych ku czci Pana i Jego dziedzictwa. 2 Nie b臋dzie mia艂o ono dziedzictwa w艣r贸d swoich braci: Pan jest jego dziedzictwem, jak mu to powiedzia艂.
. 121 306 442 341 57 384 290 430

imi臋 boga izraela w starym testamencie