🐽 Brzydzę Się Żony Po Porodzie

Cytuje tekst, który znalazłam na innym forum, co o tym myslicie???????????????????Wypowiedz męza, który był przy porodzie…. Mam 32 lata, jestem zonaty od lat czterech. Cztery miesiace temu urodzil mi sie syn. Powinienim sie cieszyc, ale… Prawda jest taka, ze nie moge bez obrzydzenia spojrzec na zone. Zaluje, ze dalem sie namowic na tzw. porod rodzinny. To byl koszmar. Nie chcialem tego, chcialem, zeby zona rodzila sama, najwyzej z matka albo przyjaciolka. Ale nie dalo sie wymigac. Rzucily sie na mnie te wszystkie ciocie, tesciowa i przyjaciolki zony, ze jestem nieczulym samcem i skoro splodzilem dziecko, to moim obowiazkiem moralnym i ojcowskim jest wziac udzial takze w jego przyjsciu na swiat. To byl koszmar. Siedzialem przy zonie pare godzin, patrzylem na jej spocona, czerwona z wysilku twarz, zacisniete zeby, wykrzywiona z wysilku twarz. Sciskala mi reke tak mocno, ze myslalem, ze zmiazdzy mi kosci. Wreszcie, kiedy nadszedl ow cud narodzin, patrzylem oslupialy, jak krocze mojej zony rozciaga sie do jakichs niewyobrazalnych rozmiarow i wysuwa sie z niego sinoczerwona glowka, a potem reszta ciala mojego syna. Przykro mi, ale pamietam jedynie szok i obrzydzenie spowodowane widokiem i zapachem krwi i wod plodowych. Syn wygladal odrazajaco, moja zona tez. Krew, smrod, wysilek, lzy – to pamietam z narodzin mojego syna. Nie radosc, nie wzruszenie, lecz strach i wstret. ^Teraz, ilekroc na nia patrze, widze jedynie glowe wystajaca spomiedzy jej ud. Nie wyobrazam sobie, ze moglbym sie z nia znowu kochac. Po prostu nie moge. Stracila dla mnie caly urok. Przestal byc kobieta, a jest jedynie… Bo ja wiem? Karmicielka syna? Nie lubie patrzec, kiedy karmi go piersia. To podobno dla mezczyzn bardzo erotyczny widok, dla mnie wcale. Jej sliczne, jedrne, sterczace piersi staly sie jakies biale, pokryte zielonymi zylami, przypominaja worki z mlekiem. Ja wiem, ze zaraz napadnie na mnie stado rozhisteryzowanym pan, ale pisze szczerze, jakie sa moje wrazenia z rodzinnego porodu. Jedno, co mi przyniosl, to obrzydzenie dla zony i niechec dla syna. Nie bierzcie mezow na porodowki. Nie wmawiajcie im, ze to piekne. Zaden normalny facet nie chce patrzec, jak ciasna dziurka zony rozciaga sie na kilkadziesiat centymetrow, zeby wypchnac z siebie okrwawionego potomka. To nic pieknego. To przerzazajace, krwarwe widowisko. Ja nie jestem stworzony, zeby cos takiego przyjace ze spokojem i zaluje jak niczego w zyciu, ze dalem sie zakrzyczec i asystowac zonie przy porodzie. Fizycznie autentycznie sie jej teraz brzydze. Nie wiem, kiedy sie to zmieni. I czy w ogole sie zmieni. Mam isc do psychologa, anterapie malzenska czy co? Tylko co ja mam jej powiedziec? Wybacz kochanie, ale sie ciebie brzydze?

^{Jest to naturalne zjawisko spowodowane ich wytężoną pracą przy rozciąganiu się oraz skurczami mięśni powodującymi wypchnięcie dziecka na świat. Często zdarza się, że pochwa kobiety jest po porodzie posiniaczona, zmienia swój kształt, a pęknięcie czy nacięcie krocza dodatkowo potęgują ból w okresie połogowym.}

Popęd seksualny ma swoje podłoże hormonalne i podlega cyklicznym przemianom, w zależności od różnych etapów cyklu miesiączkowego kobiety. Wraz ze wzrostem stężenia estrogenów we krwi, wzmaga się napięcie seksualne, obniża się pobudliwość na bodźce seksualne. Gdy nie dochodzi do kontaktu seksualnego na skutek braku partnera, napięcie seksualne kumuluje się, czego konsekwencją jest uruchomienie wyobraźni erotycznej i fantazji seksualnych, co skłania do podejmowania zachowań autoerotycznych. Masturbacja samotnych kobiet jest wyborem pomiędzy całkowitą abstynencją seksualną i kumulowaniem się napięć seksualnych, a rozładowaniem potrzeby seksualnej w sposób naturalny, co zapewnia dobre samopoczucie i wpływa pozytywnie na ogólny stan zdrowia. Odrzuć negatywne myślenie o masturbacji, jak o czymś negatywnym: "od 13 lat tkwię w nałogu masturbacji (...) Próbowałam niejeden raz zerwać z tym, ale nie udaje mi się to" - w Twojej sytuacji jest to optymalna forma rozładowania napięcia seksualnego. Regularna masturbacja sprzyja prawidłowej kondycji narządów płciowych, wzmacnia układ krążenia, działa antydepresyjnie. Na świecie masturbacja u kobiet jest znacznie powszechniejsza niż w Polsce i rzadko bywa powodem wstydu. Z danych publikowanych w różnych raportach seksuologicznych wynika, że około 80 proc. kobiet uprawia seks w pojedynkę, 68 proc. z masturbujących się kobiet jest zamężnych, 26 proc. kobiet przed czterdziestką korzysta podczas masturbacji z wibratora, 10-15 proc. kobiet jest w stanie szczytować tylko podczas masturbacji. Postaraj się zaakceptować samą siebie. Dr Andrzej Depko Specjalista seksuolog, Kierownik Poradni Seksuologicznej, biegły Sądu Okręgowego w Warszawie z zakresu seksuologii, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej. Jest członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego i Europejskiego oraz Światowego Towarzystwa Medycyny Seksualnej. Uwielbia podróże, z których przywozi kolejne rzeźby i figurki ukazujące, że bez względu na szerokość geograficzną i kontynent ludzie jednakowo lubią "te rzeczy".

Marta Paszkin niedawno urodziła syna. Potomek Pawła Bodziannego - jednego z uczestników 7. edycji programu: "Rolnik szuka żony" - od ponad tygodnia jest już z rodzicami, którzy nie posiadają się z radości. Paszkin, która pozostaje w stałym kontakcie z internautami, ostatnio wspomniała m.in. o swoim wyglądzie po porodzie.

Dawno temu zajęłam się pakowaniem torby do szpitala. Nie przykładałam się do tego… Ale doskonale pamiętam gorączkowe pakowanie torby, kiedy na dwa tygodnie przed terminem pierwszego porodu odeszły mi wody, o 3 nad ranem. Tak, to były emocje… Jedyna rzecz jaką miałam perfekcyjnie przygotowaną to dokumenty. Do porodu pojechałam w stringach (sic!) bo były to jedyne majtki jakie znalazłam będąc wtedy w stanie podobnym do stanu po rażeniu piorunem. 6 lat później byłam o niebo bardziej wyluzowana, a fakt, że moja torba i kuferek z kosmetykami są gotowe jakoś dodatkowo dodawał mi spokoju. Dla ułatwienia życia przyszłym rodzicom postanowiłam zebrać tu listę rzeczy do zabrania do szpitala i opatrzyć to komentarzem. W czasie zajęć w szkole rodzenia poradzono nam, żeby torbę pakowali ojcowie lub osoby które mają towarzyszyć rodzącej, bo nie ma nic gorszego niż kobieta, która zamiast skupić się na oddychaniu mówi: „Krzysiu, w drugiej kieszeni po lewej są kapcie, no na litość boską, wewnętrznej kieszeni, no torby! kapcie moje, wyjmij i mi podaj, po lewej mówiłam!”. A więc do dzieła: – Dokumenty czyli karta ciąży, grupa krwi (ten oddzielny kwit z pieczątką laboratorium), ubezpieczenie, ostatnia morfologia i badanie moczu, WR, HBS. Ja swoje spakowałam do plastikowej teczki na zatrzask i bardzo się wzruszałam, bo miałam dokładnie tę samą teczkę przy pierwszym i drugim porodzie. –> To należy mieć w torebce, pod ręką. Przyda się od razu, na izbie przyjęć. Do porodu Wygodna koszula. Bardzo fajnie, żeby była z czystej bawełny. I niekoniecznie musi być biała. Skarpetki. Pojawiają się na wielu listach, mi się nie przydały, ale nie marznę w stopy. Małe butelki wody niegazowanej. Koniecznie! Przekąski. Ja w czasie porodu pochłonęłam tabliczkę czekolady z okienkiem. Dobre mogą być batony zbożowe. Jeśli w waszym szpitalu nie można jeść w czasie porodu – róbcie to jak nikt nie patrzy. W czasie porodu trzeba jeść. Serio. Odtwarzacz mp3 lub płyty z muzyką do porodu. Ja rodziłam słuchając Dwójki, bo zapomniałam o płytach, ale trafiłam na cudne audycje. Sztyft do ust. Żelowy okład typu Hot Cold Pack. Ja miałam Nexcare, duży i wygodny. Ogrzany służył mi jako kojący ból okład na podbrzusze. Przy nawale pokarmu schłodzony kładłam na piersi. Bach Rescue Remedy. Nie używałam, ale polecano mi. Krople pomagające w rozluźnieniu się w chwili stresu. Coś do czytania. Nie śmiejcie się. Kiedy pierwsze skurcze były jeszcze dość nieśmiałe – a należałam do tych, których skurcze pojawiły się w ładnych parę godzin po odejściu wód – relaksowałam się czytaniem aktualnego numeru Polityki… Po porodzie Podkłady poporodowe typu bed. Na pierwszą dobę, kiedy krwawienie jest duże. Można się wygodnie położyć bez bielizny i mieć w nosie. Należy kogoś zatrudnić do regularnej zmiany. Podpaski poporodowe, czyli słynne Bella Mamma. Tak ze trzy paczki na bank… Kiedy byłam w pierwszej ciąży to występowały jeszcze jako pieluszki. W końcu chyba dostrzegli, że są używane przez położnice i zmienili opakowanie. Dla Ojca Dzieciom nie były to nigdy Bella Ma-mma tylko „MMA panowie MMA” ;) Czasami żałuję, że nie rodziłam na miesiąc przed grudniem. Jednorazowe majtki. Sam seks ;) Szalenie praktyczny wynalazek. Ręczniki. Ciemne. Szlafrok. Nie zapomnijcie o szlafroku! Do gości trzeba jakoś wyjść ;) Klapki pod prysznic. Najtańsze japonki z gazety mogą być. Ja brzydzę się cudzych łazienek i tylko w swojej mogę chodzić na bosaka. Biustonosz do karmienia. Być może nawał pokarmu pojawi się dopiero po wyjściu ze szpitala, ale biust po porodzie robi się większy. Za wcześnie na fiszbiny, ja korzystałam z Freya Rosalie, polecam też bardzo praktyczny stanik do nocnego karmienia od La Leche League. W szpitalu może sprawdzić się malinowo. Ja w swoim śpię do dziś. Kosmetyki, nie muszę chyba podpowiadać? Ja w pierwszych dniach po porodzie nie myślałam o używaniu różu i cieni do powiek, a pociłam się tak bardzo, że nawet użycie kremu wydawało mi się zbyteczne. Żel pod prysznic typu 2w1 i dezodorant mogą wystarczyć. Serio. Pod namiot też nie zabiera się dużo. Przekąski. Nie wiem, czy wszystkie kobiety tak mają, ale ja po porodzie byłam gotowa zjeść wszystko. Byłam non stop głodna. Miałam fazę na rogale marcińskie, które dostarczała mi moja niezawodna Mama. Koszula nocna wygodna do karmienia. Ładowarka do telefonu Aparat fotograficzny, najlepiej dać osobie towarzyszącej do kieszeni już przed porodem :) Zestaw ubrań na wyjście ze szpitala. Pamiętam jak tłumaczyłam Ojcu Dzieciom jakie spodnie ma mi przywieźć i oczywiście wziął nie te, co trzeba… Dla noworodka Pieluszki dla noworodków. Chusteczki wilgotne nieperfumowane. Chociaż używanie ich później nie jest konieczne, woda w kranie też działa, ale smółka jest jednak dość trudnym do ogarnięcia ustrojstwem. Body i pajacyki, ok 3,4 komplety. Naprawdę nie trzeba więcej. I nie warto korzystać ze szpitalnych, powinny być domowe. Kocyk pachnący domem. Warto używać go trochę przed porodem. Dać starszemu dziecku do przytulania, rzucić na kanapę obok kota. Niech ma na sobie domowe zapachy i bakterie. Czapeczka. Cieniutka, jedna, na sam początek. Ja używałam tylko po kąpieli. Ręcznik. Z kapturkiem. Kosmetyki. Ze swojej strony polecam masło karite. Tylko i wyłącznie. Nie warto serwować noworodkowi chemii pachnącej drogerią. Jeśli czujesz, że musisz posmarować czymś pupę dziecka, bo ręka cię świerzbi, użyj karite. Noworodka nie kąpie się w pierwszej dobie, jego skórę chroni i natłuszcza maź płodowa. Oliwka jest naprawdę zbędna. Ubranko na wyjście, dostosowane do sezonu. Fotelik samochodowy – przygotowany w domu, nie musisz go targać do szpitala. Co się nie przydaje? Rożek, w którym dziecko można łatwo przegrzać i który tworzy takie nieprzyjemne odcięcie dziecka od ciała matki. Herbatki laktacyjne, wystarczy dziecko kłaść sobie na klatce piersiowej i pozwalać tulić się do piersi. Wkładki laktacyjne, bo piersi na początku powinny mieć jak największy dostęp do powietrza. Rękawiczki niedrapki – dziwaczny wynalazek. I tak dalej. Nie trzeba dużo. Ale warto przygotować to wcześniej :)

. 34 297 431 76 483 47 403 303

brzydzę się żony po porodzie